والدین نگران بیکاری پسرشان هستند

امی عزیز! من خانمی 45 ساله هستم که پنج سال است با همسرم ازدواج کردم. مشکل من پسر 21 ساله ام است که با ما زندگی می کند. او بچه خوبی است، اما در حال حاضر (چهار ماه است) بیکار است و روزهایش را با بازی های ویدیویی می گذراند.

پسر من بسیار باهوش است، موفق شد وارد یک دانشگاه معتبر شود، اما فقط یک سال و نیم ماند.

او اخیراً برای آکادمی پلیس درخواست داده است، اما هرگز کاری انجام نمی دهد. او همچنین به دلیل بی حوصلگی از آکادمی آتش نشانی انصراف داد.

او به عنوان اپراتور لیفتراک در مدرسه کار می کرد. او همیشه در مدرسه خوب عمل کرده است، اما تنبل است.

من یک پرستار هستم و پدرش یک راننده کامیون است که به تازگی یک پسر دیگر از همسر کوچکترش دارد. من همیشه سعی می کنم شوهر سابقم را تشویق کنم تا به او انگیزه بدهد.

من و همسرم در تمام مدت ازدواجمان هرگز تنها زندگی نکرده ایم و او ناامید است. همسرم بچه ندارد و احساس می‌کنم وقت آن رسیده است که بچه‌ام را از خانه بیرون کنم. این به من خیلی استرس می دهد زیرا احساس می کنم باید بین همسرم و پسرم یکی را انتخاب کنم. راستش دلم پاره شده و الان بیشتر با هم دعوا می کنند. احساس میکنم کاملا پاره شدم

لطفا کمک کنید.

– در ویسکانسین پاره شده است

تورن عزیز: پسر بالغ بیکار شما که در خانه زندگی می کند مشکل “شما” نیست. به طور کلی، این کار همه است، اما اول از همه او – و وظیفه اصلی او اکنون باید حل مشکل او باشد.

برای ایجاد انگیزه به پدرش تکیه نکنید – او در خانه والدینش زندگی نمی کند.

شما و همسرتان باید به عنوان شرکای برابر در خانواده خود به این موضوع برخورد کنید و باید یک استراتژی واحد برای بزرگ کردن او به عنوان یک بزرگسال در نظر بگیرید.