“به روز رسانی” نکات مربوط به کار را می پذیرد

خوانندگان عزیز! من به طور دوره ای “به روز رسانی” را برای سوالات و پاسخ های قبلی ارسال شده در این فضا ارسال می کنم. مطلب زیر در سال 2018 منتشر شد. این به روز رسانی از پرسش و پاسخ های اصلی پیروی می کند.

امی عزیز: من با دو خواهر و برادر بزرگ شدم – یک برادر و یک خواهر. برادرم، همسر و سه فرزندش نزدیک پدر و مادرم زندگی می کردند. من و خانواده ام (همسر، دو فرزند) در همان نزدیکی زندگی می کردیم. ما از طریق کارت های تعطیلات و بازدیدها در تماس بودیم. همه چیز صمیمانه بود، اگر نه به خصوص نزدیک. با نگاهی به گذشته، تمام تعاملات مستقیم با مردم من همیشه در ابتکار ما بود.

متاسفانه برادرم چند سال پیش به طور ناگهانی فوت کرد. او هنوز مرد نسبتا جوانی بود. SIL من هنوز به ندرت و صمیمانه در مورد رویدادهای مهم (فارغ التحصیل شدن بچه ها از دبیرستان، مرگ پدر) تماس داشت، اما فقط همین بود.

حدود یک سال پیش، SIL من با یک پسر قدیمی دانشگاه ازدواج کرد. او به شهر او نقل مکان کرد، نه چندان دور. ارتباطمان را از دست دادیم. فقط ما نبودیم – او و فرزندانش اساساً “ارواح” پدربزرگ و مادربزرگ پدری خود بودند، که برای مرحوم پدرم منشأ درد بزرگی بود.

با کمال تعجب، هفته گذشته متوجه شدم که SIL من و دخترش (هم سن یکی از بچه های من) شش ماه پیش دوباره نقل مکان کردند. الان 10 دقیقه با خانه من فاصله دارند. حدس می زنم حرکت قبلی و ازدواج به نتیجه نرسید.

من واقعاً سعی می‌کنم با او همدردی کنم: شاید آنها فقط در یک سری موقعیت‌های وحشتناک دیگری را پشت سر گذاشته‌اند. اما پس چرا وانمود می کنیم که من و خانواده ام وجود نداریم؟ چرا هیچ تلاشی نمی کنید؟

همسرم عصبانی است و به این فکر می‌کند که دیگر به خواهرزاده‌ها و برادرزاده‌های آن بخش از «خانواده» هدیه فارغ‌التحصیلی/عروسی ندهد.

توصیه شما؟

– عموی روح

عموی گرامی: من تعجب می کنم که چرا خواهرزاده ها / برادرزاده های خود را می بینید. پدرشان ناگهان فوت کرد. آنها برای ازدواجی که بسیار کوتاه بود به شهری دور منتقل شدند. سپس دوباره حرکت کردند.

آیا تا به حال نوجوان بوده اید؟ (در سن این بچه ها حدس می زنم.) اگر در سال های پس از مرگ یکی از والدین، تماسی پراکنده داشته باشید و حداقل تا یک سال دیگر هیچ تماسی نداشته باشید، آیا با عمه و عموی خود ارتباط برقرار می کنید؟